lommert: | Maandag, december 10, 2007 22:51 |
dat vertrouwde weer houvast gegeven...graag gelezen dit ontroerende gedicht... stevige groet willem |
|
bijouken: | Maandag, december 10, 2007 10:54 |
Ontroerend dit beeldend verhaal. Wil het kind zijn liefde doorgeven aan de knuffelbeer, of is er juist dat gemis? Liefs, knuffel. |
|
Adelaar: | Maandag, december 10, 2007 10:06 |
Ergens van binnen blijven we altijd kinderen, zoekend naar houvast. Ontroerend, en mooi geschreven Groetjes, Adelaar |
|
remie: | Maandag, december 10, 2007 08:13 |
een knuffel kan zoveel houvast geven, mijn tante 82 leeft op met haar babypop in het verpleeghuis....liefs remie | |
Roland Hainje: | Maandag, december 10, 2007 01:33 |
ik ken het verschijnsel! zeer treffend geschreven... de man, die een berenknuffel mag. compliment! Ro;) |
|
greenman: | Maandag, december 10, 2007 01:15 |
Ik werk graag met mensen, doet mijn oude hart goed, dit zijn ook echte mensen, al werkt niet alles zoals het moet, Slaap lekker het ga je goed; Greenman. |
|
Windwhisper: | Maandag, december 10, 2007 00:54 |
Ach ja soms vertegenwoordigt de knuffel alles, geeft houvast geeft warmte en vertrouwen....het ontroert me dit te lezen Liefs Cobie Kuzzz slaap lekker |
|
Auteur: greenman | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2007 | ||
Thema's: |