Just Whispered: | Donderdag, december 27, 2007 17:32 |
Inmiddels is de kou veranderd in een warme glimlach Eén die bij je staat, in plaats van tegen Er is contact, er is begrip Maar hecht je niet, spoedig is er vrede |
|
Marousia: | Dinsdag, december 18, 2007 22:29 |
Jammer dat je van de fiets moest vallen. :-) Graag gelezen en herlezen. Liefs van Marousia | |
Imbroglio.: | Dinsdag, december 18, 2007 18:32 |
Heel mooi! Alleen dat van die fiets komt dan wel weer lekker onverwacht :P Maar dat was geloof ik ook wel je bedoeling.. Liefs, x | |
sunset: | Dinsdag, december 18, 2007 08:42 |
Heerlijk dit. En liefde die zich ''klampt'' is meestal tot mislukken gedoemd. Ook en zeker in de liefde moet je elkaar de nodige vrijheid durven en kunnen gunnen. Liefs, sunset PS: ''Jouw'' is met ''w'' wanneer bezittelijk en bedoeld als ''van jou''. Dus hier ook ''jouW armen om mijn middel''. |
|
Cayenne: | Dinsdag, december 18, 2007 00:35 |
haha nee niet eens! ;) ik ben verschrikkelijk verliefd op iemand, maar diegene klampt zich helemaal aan mij vast (geestelijk) en soms is dat heel vervelend.. en dat we van mijn fiets vallen, is eigenlijk meer het feit dat het waarschijnlijk nooit iets zal worden tussen ons maar wilde het gedicht niet te negatief maken, dus vandaar! |
|
ReadingGoal: | Dinsdag, december 18, 2007 00:34 |
Die pointe! Hilarisch, ik zie het zo voor me! Fantastisch beschreven, m''n beste! Liefs, Reading |
|
Windwhisper: | Dinsdag, december 18, 2007 00:32 |
waren jullie er doorheen gezakt? lieve groet Cobie |
|
Peter van Tiel: | Dinsdag, december 18, 2007 00:26 |
Leuk positief geschreven. Zo beter? Groetjes, Peter. |
|
Peter van Tiel: | Dinsdag, december 18, 2007 00:25 |
Het mannelijk geslacht, dat weten we dan ook weer. Sorry voor het misverstand, ik dacht toch, dat je een meisje met liefdesverdriet was. Nou ja een vergissing is menselijk, toch? Dus geen troostknuffel maar gewoon een poot. Welterusten. Peter. |
|