Verwarring..
Ik weet het niet meer..
Wie ben ik?
Waarom doe ik zo raar?
Ik doe helemaal niet aardig.
Ik verpest mijn hele leven.
Maar zo mag ik het niet zien,
Van heel veel mensen.
Ik moet positief het leven in kijken zeggen ze dan.
Makkelijk gezegd.
Elke keer weer,
Krijg ik het naar mijn hoofd
Wat een trut!, jij bent echt zielig!
Je bent lelijk! Je bent mislukt!
Nou echt positief!
Het is gewoon dat ik niet weet, wat ik fout gedaan heb.
Het maakt me zo boos, en zo verdrietig.
Heel mijn leven, maak ik mijn eigen leven kapot!
Maar wat doei k nou verkeerd?
Ik weet het niet…
Ik ben het kwijt
Ik snap het niet meer.
Elke keer weer, moet ik praten, praten en praten.
Ik haat het, heel mijn leven al.
Mensen die je willen helpen.
Maar het eerste wat ze doen is je ouders inlichten.
Je ouders zijn ongerust.
Die willen praten.
Daar moet je ook praten.
Je blijft heel je leven praten, over juist je zwakste punten.
Zodat die punten nog zwakker worden.
Sommige dingen zeg je niet.
Je kropt het op,
En daar is het probleem weer.
Weer trug, weer praten.
Ik haat het…….