morg uw verholen vrijheid die ten grave vliedt
vertrouw geflopte zinnen niet
verniet tot ge uzelf verniet
draai tot ge u-eigen ziet
melk de wijze koe ter verdorsting van de zonde
wantrouw ieder mens die 't antwoord heeft gevonden
spring in water vadems diep, maar niet zonder parachute
wacht tot God in tranen sliep, trap hem dan tot gort
troon uw eigen zielig zijn, heilig nu de eigen pijn
treur niet om 't vermeende lijden, laat de boer het plebs verblijden
vlucht voor barsten in de weg
sla de eigen honger
eer altijd verdorven eer, wordt gerust nog dommer
ter gedegen goedertrouwheid aan de heer van stront
pummel eigen machten, schop het niets in 't rond
laat u nu gaan en hoop dat u van de spastische sprongen in mijn geest verwrongen weinig hebt verstaan, of laat de wanhoop nu begaan