Voor een vriendin, Erika
Je kwam in mijn leven
totaal onverwacht
bijna hopeloos was je
Neen, ik had er geen zin in
Neen, ik had nu genoeg aan mijn hoofd
Neen, ik had zelf mijn verdriet
Neen, ik had zelf mijn orkaan in mijn hoofd
Neen, mijn kind,
mijn kind had me vééél meer nodig dan jij
En toch
totaal uit het niets
of toch niet?
Toch begreep ik je, slechts een half verhaal
Neen, je was niet zoals verwacht
Neen, je nam geen beslag
op wat ik voor mezelf nodig had
Neen, je gaf in je krijgen
Ja, dit moet vriendschap zijn
of is het meer?
Zoveel mensen passeerden reeds mijn hart,
zo velen hielp ik een stapje vooruit
Jij, jij had een reuze stap nodig
Neen, die kon ik niet helpen
En toch
gewoon ..
zomaar …
was genoeg …
Er zijn …
Dat moment, niet bewust, toeval ?
Dit geven heeft mij zo verrijkt
Je bent een Engel
Dank je dat ik er mocht (mag) zijn voor je