Zal ik het ooit kunnen vergeten?
Zal ik jou ooit kunnen vergeven?
Jij was voor lange tijd,
het enige waarvoor ik leefde,
omdat jij niet alleen naar mijn fouten keek.
Jij was altijd daar voor mij,
als ik je nodig had.
Jij wist,
dat er iets scheelde,
zelfs als ik zie dat alles goed ging.
Jij,
jij kon altijd doorheen mijn masker kijken.
Alleen voor jou,
heb ik ooit mijn bescherming laten vallen.
Soms heb ik er spijt van,
dat ik jou zo ver binnen gelaten heb,
ik heb mijn gevoelens en gedachten blootgegeven,
denkend dat ik je kon vertrouwen.
Maar het was verkeerd,
verkeerd om imjn bescherming te laten valllen,
verkeerd om jou achter mijn masker te laten kijken.
Verkeerd,
om jou te vertrouwen.