Hij loopt met z'n ziel
onder de arm
verlaten en alleen
z'n laatste geld
heeft hij verbrast
verdwenen
in die verdraaide gokkast
nu weer op weg naar huis
met de angst al in de benen
hoe legt hij dit weer uit
ze heeft van die lange tenen
ze zou eens moeten weten
van al die rekeningen
die in z'n zak verdwenen
hij heeft een groot probleem
die zichzelf niet
op zal lossen
hij loopt met lood
in de schoenen
de lange weg naar huis
hij ziet haar vanachter het raam
ze zit weer voor de buis
hortend en stotend
vertelt hij zijn verhaal
kijkt haar aan
met het het schaamrood
op de kaken
ze kijkt terug met
een donkere blik
hij wil zich al haast
uit de voeten maken
je krijgt nog één kans
dat is dan ook de laatste keer
ik laat m'n leven niet langer verzieken
door die gokverslaving van jou
aan jou de keus
wat je ermee doet
voor mij is de maat nu vol
ik doe m'n best
dat zal ik beloven
maar hij ziet dat haar ogen
hem niet langer geloven
de volgende dag
loopt hij door de stad
komt weer langs dat bewuste cafe
hij kan zich niet beheersen
hij moet naar binnen toe
al zegt z'n verstand ook NEE
dit is het eind
van zijn verhaal
hij heeft alles verloren
wat hem dierbaar was
en leeft nu op de straat
hij bedelt z'n geld bij elkaar
waarna het meteen in de gokkast gaat
zo gaat het jaar na jaar
tot hij in eenzaamheid sterft