hij
Hij zat en sprak over jaren
over leven, vergeten en troost
Ik stond en keek naar de muur
Woorden stroomden langs mij heen
Ze riepen van alles maar zeiden mij niets
Toen één simpel woord:
'gevoel'
en hij liep weg
over leven, vergeten en troost
Ik stond en keek naar de muur
Woorden stroomden langs mij heen
Ze riepen van alles maar zeiden mij niets
Toen één simpel woord:
'gevoel'
en hij liep weg
Reacties op dit gedicht
| Jasper: | Dinsdag, maart 05, 2002 18:40 |
| en waar ging jij heen? | |
| karolien: | Dinsdag, maart 05, 2002 17:47 |
| Als je je gevoelens uit, kunnen mensen dichtklappen en weglopen en het enige wat je doet is je diepste zelf prijsgeven mooi verwoord trouwens, beeldende taal! xxx |
|
| karolien: | Dinsdag, maart 05, 2002 17:46 |
Over dit gedicht
| Auteur: _sterre_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||