van buiten lijkt alles zo goed
een meid met veel moed
iemand die zelfs in het ziekenhuis
zo doet als thuis
gewoon vrolijk doorgaan met praten
zonder de plek te haten
van binnen weet niemand wat er speelt
het is niet zomaar iets wat je meedeelt
ik zelf vind alles ook een rare boel
ik weet niet eens meer wat ik voel
alleen dat ik moet blijven lachen de hele dag
al weet ik dat ik ook huilen mag
ik doe alles maar omdat het gewoon moet
ik weet niet wat een ander doet
wil niet slap meer zijn
al voel ik de pijn
was er maar iemand die het snapt
maar die mensen zijn er al mee gekapt