Mijn op en ondergang
naarmate elk tij vordert
gaat de zee mij spinnen
de zee fluistert mij een naamloze tijd
welke wind groeit, loeit…onbekend
haar bruisende krachten, juichende,
over het glazen dak van de golven
het strand de ebstonden vergeten
vloed al durende aanzwellen
laat de duinen vooral zwijgen
‘k wil totaal geen schuilen meer
de bloedrode zon in ondergang
meeuwen er zwevend krijsend
cirkelend in die bron
zo hard en fel krijsen, vooral krijsen
tegelijk schreeuwen en krijsen…hard
in het ruisen van alles
alles en niets in gedachten
mijn op en ondergang
tussen al het andere vergane
heerlijk juichend dood te leven lig
willem
Quicksilver: | Zaterdag, januari 05, 2008 19:17 |
de foto vervoerd mij naar een onweerstaanbaar machtig einde!! Liefs, Dicky |
|
Quicksilver: | Zaterdag, januari 05, 2008 19:15 |
prachtige beelden krijg ik hierdoor..Wauw en die foto!!geweldig mooi.. In de zee ik omarm in een naamloze tijd!! goed weekend, liefs van mij Dicky |
|
Cora (ZIJ): | Zaterdag, januari 05, 2008 17:24 |
Lacht om reacties hieronder, grinnik, moet denken aan dat er ooit iemand een ring had ingeslikt, op weg naar de uitgang :S:D |
|
japonica: | Zaterdag, januari 05, 2008 17:19 |
Noem mij dom of anderszins debiel maar bij de foto krijg ik Jonas en de walvis voor ogen en na het lezen van het gedicht wil dat nog steeds niet weg (......) Stevige groet Jap. |
|
ninodepino: | Zaterdag, januari 05, 2008 16:35 |
oei:S ....vergeten in te loggen...autch... sorry. nino. |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, januari 05, 2008 16:28 |
oh ja en die foto....zoooooooooo erg mooooooooooooiiiiiiiii ...een open oog dat verbeelding laat deinen ...ruisen door gedachten heen liefs |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, januari 05, 2008 16:27 |
als het wankelen over schuilplaatsen struikelt...het ruisen vult met een krijsen...in de stilte van elk tij...tot de vloed stopt in het vergaan...dan resten enkel woorden om te schuilen...gedachten in alles maar ook niets... het ruisen van twee zeeen...die samenmonden in een oceaan...de stroming stilgelegd door rakende diepte... en slik...erg mooi Willem... liefs kerima ellouise |
|
Will Hanssen: | Zaterdag, januari 05, 2008 16:21 |
Heel mooi dit gedicht Willem! Ik probeer niets van de foto te maken, want ik vind hem gewoon mooi. Ja, een prachtig geheel. Liefs, Will |
|
erje: | Zaterdag, januari 05, 2008 11:21 |
imposand gedicht en de foto ja kan er een roos van maken maar ook en bijennest groet Ronny |
|
remie: | Zaterdag, januari 05, 2008 09:47 |
wat een schoonheid, wat een prachtig geheel...sta versteld van je....liefs remie | |
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, januari 05, 2008 09:45 |
nou niet direct iets liefs ;) maar kan het natuurlijk nog wel worden | |
theo: | Zaterdag, januari 05, 2008 09:35 |
krijg het gevoel van willem enters the buildings and leaves the buliding with a big bang :) mooi schrijven hoor. | |
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, januari 05, 2008 09:22 |
Dit is onweerstaanbaar... en die foto, mag ik ??? kijkt heel lief liefs... |
|
Windwhisper: | Zaterdag, januari 05, 2008 09:13 |
De zee en jouw liefde schitterbaar elk facet....in verlangende bewoording |
|
Hilly N: | Zaterdag, januari 05, 2008 08:53 |
Bijzonder het schrijven en de foto. Lieve groet, Hilly |
|
rovago: | Zaterdag, januari 05, 2008 08:42 |
Weer schitterend,geweldig, prachtig. Groetjes. Roger |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 januari 2008 | ||
Thema's: |