»Vergeten traan«
Als een woord
verdwaald in een lange zin
Geen einde
Geen begin
Gewoon nutteloos dwalend op het blad
zoekend naar zijn plek
die hij ooit vergat
Het woord verliest zijn letters
en valt steeds meer uit één
Hij probeert zichzelf te maken
maar hij is al zo ver heen
De letters blijven vallen
en verdrinken in een plas
Een plas van vergeten tranen
vergeten wie hij was
©Kirr, 07-01-08, 19:17