Vergeten Kind
Ik zag je lief kind,
’n klein, teer kopje,
je lichaampje, wat
geweld was aangedaan,
verstarde oogjes,
die niets meer zagen,
ik moest huilen, dat
het jou zo was
vergaan.
Nooit zul jij groeien,
spreken of lachen,
spelen met vriendjes,
bij jou in de straat.
En dit omdat je tot
een minderheid
behoorde, waarvan
men vind, dat hen
dit recht ontgaat.
Auteur: Wil Breuker, mei 1985
Auteur: Wil Breuker | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2008 | ||
Thema's: |