Pas als ze er niet meer zijnwaarom missenwe een anderpas als ze erniet meer zijnwaarom zeggen weniet als ze levenhoe graag webij hen steeds zijnik hou van jouzijn van die woordendie zeggen wetelkens weerals we aan het graf staanof een fotó zienmaar jadan zijn ze er niet meerLiefs Gonny
Jan van Dord: | Donderdag, januari 10, 2008 19:19 |
Zo is het eigenlijk wel. Jammer ! jan |
|
Rien de Heer: | Donderdag, januari 10, 2008 17:49 |
Heb je best wel gelijk in, maar soms mis ik ook wel mensen als ze er gelukkig nog wel zijn..maar dat is anders missen..... Groetjesss, Rien. |
|
Gert: | Donderdag, januari 10, 2008 15:48 |
Gelukkig ben ik me dit een aantal jaar geleden in gaan zien Gonny. Want idd, veel mensen realiseren het zich te laat! Liefs, Gert |
|
Yellow: | Donderdag, januari 10, 2008 15:44 |
Of de doden het weten dat weet ik dan weer niet zo zeker, misschien willen we onze gevoelens soms zelf niet teveel tonen, bang om zelf gekwetst te worden, groetjes, Y. |
|
erje: | Donderdag, januari 10, 2008 13:16 |
Door het jachtige leven vergeten velen nog om naar hun ouders te gaan, totdat het inderdaad te laat is liefs Ronny |
|
sunset: | Donderdag, januari 10, 2008 11:13 |
Ik zeg al jaren tegen de levenden ''ik hou van jou''. De doden weten het. Treffend getoond door jou. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
rovago: | Donderdag, januari 10, 2008 11:03 |
Ik zeg het nog dagelijks met een flinke knuffel aan mijn vrouwtje Liefs. Roger |
|
Auteur: Gonny | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2008 | ||
Thema's: |