Zielen offer
ambachtelijk verkracht hout
het brand hoe dan ook
misschien warmt het een koud hart
als achter rode verte de zon verdwijnt
zelfs in het maanlicht
getroost een wolf het stille zwijgen
als een ziel in vuist verpulvert
een magma van kokend bloed
sterft woede
zo zal ik hem begraven
herleeft de vreugde
lof zang ik de fenix
waarheids wind
smoort het leugenkruid
al waar de alruin
mij het verstand benam
***
Wim
****