Ik kan zo vreselijk verlangen naar jouw twee armen om me heen,
mijn hoofd tegen je borst,even samen alleen.
Ik zou zo graag mijn lichaam willen vleien tegen dat van jou,
innig gestrengeld omdat ik zo ontzettend van je hou.
Ik zou zo graag je troostende handen voelen door mijn haar,
je horen fluisteren: "we blijven altijd bij elkaar".
Zeg toch: "Niets of niemand kan ons scheiden,
we hebben al te lang moeten lijden".
In mijn dromen kom je zwijgend naar me toe,
je ogen staan zo liefdevol,en ik,ik ben zo moe.
Dan fluister je zachtjes in mijn oor:
"Lieverd ik ken je door en door,
je zorgen,je angsten en je verdriet,
denk je soms dat ik het gekwelde in je niet ziet?"
"Ik begrijp hoe je je voelt,
en snap zo goed wat je bedoeld,
laten we het boek van vroeger en nu toch dichtslaan,
en begripvol en met al onze liefde verder gaan".