Als ik de deur forceer
naar mijn eigen hart
in het donker overhoop
haal wat mijn leven tart
zoekend in lade’s en achter
archiefkasten, onder ’t bed
op mijn eigen dooie akkertje
de te stelen spullen klaar gezet
alle emoties in een tas gepakt
mijn geheugenkaartjes bij elkaar gegrist
een kluis gevonden en gekraakt
de meeste sporen snel uitgewist
de mens vertwijfeld achterlaten
met een gevoel van onmacht
als ik nu eens alles weghaal
wat ik tegen kwam en niet had verwacht
zou het werken…..
Claire Q: | Dinsdag, januari 22, 2008 17:49 |
Machtig omschreven.. snap sowieso het nut van jatten niet..maar goed..! En ook is dit op andere manieren te lezen! Liefs! |
|
lommert: | Dinsdag, januari 22, 2008 16:34 |
het lijkt mij een verschrikking dat mee te maken....goed neergezet liefs willem |
|
erje: | Dinsdag, januari 22, 2008 15:55 |
ja dat is niet leuk bij mij aan de zaak is twee keer ingebroken en hier thuis 1 keer, maar die hebben ze gepakt, ook namen ze bij de zaak een spliternieuwe aanhanger weg volgeladen met nieuw aluminium totaal 15,000 euro maar door een eigen systeem van verlichting werden ze op heterdaad betrapt moest wel drie weken wachten toen kreeg ik het terug, de boeven moeten er afstand van doen, dat betekend bekennen liefs Ronny |
|
Quicksilver: | Dinsdag, januari 22, 2008 15:02 |
gelukkig is het ons nog nooit overkomen.. ik moet er ook niet aan denken.Lijkt mij verschrikkelijk erg.. En dan de naweeën ervan!! Liefs, knufff Dicky |
|
Windwhisper: | Dinsdag, januari 22, 2008 11:02 |
Het is me wat, een inbreken is toch een inbaak op de privacy . Lieve groet Cobie |
|
Yellow: | Dinsdag, januari 22, 2008 10:15 |
In onze winkel ook al tweemaal maar ik heb nuu een goed alarmsysteem, hopelijk blijven ze buiten nu. Er zit natuurlijk meer in dit gedicht ach dan enkel die inbraken, groetjes, Y. |
|
Gert: | Dinsdag, januari 22, 2008 10:11 |
Sterk Janny!! Liefs, Gert |
|
switi lobi: | Dinsdag, januari 22, 2008 09:53 |
Getverderrie, zulke dingen breken in meerdere opzichten in, je voelt je niet veilig meer. Jouw gedicht legt precies de vinger op de zere plek! Liefs, switi lobi |
|
doetsi: | Dinsdag, januari 22, 2008 09:01 |
Zelf zette ik al mijn herinneringen en zorgen en doemdenken weg, in een lade kastje op zolder. Als ik dan de tijd en ruimte had, bekeek ik lade voor lade, op mijn gemak, want als... kon dit maar zo zijn hé! gr.Karin |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 januari 2008 | ||
Thema's: |