Angst klautert..
langs het korte touw..
wat jij in je handen vasthoudt..
mijn sterke wil..
van je niet willen verliezen..
is naar beneden gevallen..
Alles hangt nu van jou af..
en ik ben bang..
zo ongelofelijk bang..
om zonder jou..
te vallen..
en alleen te zijn.
Mijn gedrag..
is door verwarring..
meegesleurd in de diepte..
ik zie het nog liggen..
maar het ligt te ver..
om te kunnen pakken..
Betraande ogen..
smeken en smeken..
verwarring..
draait om het touw heen..
en het touw laat draadjes los..
mijn ogen sluiten..
mijn gevoel zegt me..
dat ik het verknal..
keer op keer..
hier is eindelijk..
mijn straf gekomen..
ik verdien het..
en ik weet het..
Toch blijf ik hopen..
op jou keuze..
om me op te trekken.