en waar we heen zullen gaan
 
En aantal kinderen om me heen
we spelen met elkaar
reikend naar mij en de bal
roepen ze mijn naam
 
Lachende kinderen
‘vergeten’ hun verdriet
tranen zullen enkel stromen
als helemaal niemand het ziet
 
En waar je ook gaat
ze gaan je achterna
één meisje in het speciaal
en haar zusje Nastia
 
Zegt geen woord
maar kijkt je aan
en houdt je stevig vast
om je nooit te laten gaan
 
Zo staan we daar een hele tijd
en dan moeten we weer gaan
na een lach, een blik, een kus
is zij daar blijven staan
 

Verwonderd denk ik na

over wat er is gebeurd

al dat leed en al die pijn

maar geen enkel kind dat treurt
Reacties op dit gedicht
jetante vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Over dit gedicht
Auteur:  jetante Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Innerchild
Gepubliceerd op:  22 januari 2008
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.