Vaarwel
Het leek alsof we elkaar al jaren kennen
Toch was het maar een week geweest
Elke avond zochten we elkaar gelijk op
Dagenlang praten we uren met elkaar
Geen onderwerp was ons eigenlijk vreemd
Soms was het slikken en dan weer tranen
Maar vaak was het brullen van het lachen
De dagen vlogen voor ons veel te snel voorbij
Het uur van afscheid nemen nadert stilletjes
Je zei steeds ‘ik wil je geen valse hoop geven’
Ja ik wist het wel, ik zal je nooit meer zien
Waarom kon het niet voor ons anders zijn
Slechts een keer sprak ik je nog daarna
Zachtjes fluisterde jij ‘ik mis jou ook’
Sindsdien heb ik niets meer van jou gehoord
Toch denk ik nog elke dag nog aan je
Maar het doet mij wel veel verdriet
Dus kan ik nu alleen maar zeggen…vaarwel