Soms zijn er van die momenten,
Dat alles zó logisch is.
Gras is en groen,
En van regen wordt je nat.
De aarde is rond,
En 's middags straalt de zon.
Je kan je geen leven meer herinneren,
dat je het niet wist.
Mijn naam is Thomas,
Geschreven mét een H.
Geboren in Amsterdam,
En mijn ogen zijn blauw.
Gisteren heb ik je ontmoet,
Toch weet ik niet beter,
Dan dat jij er bent.
Nooit heb ik eerder geleefd,
Zonder je glimlach te kennen.
Niet eerder bestond ik,
Dan je naam te weten.
Mijn wereld bestaat niet zonder jou,
En die heeft ook nooit bestaan.
Altijd was je er al,
Maar gisteren heb ik je pas gevonden.
Het was een moment,
Dat ik gewoon wist.