Fouten stapelen zich op
Elke misstap wordt een lange weg
van pijn en zelfverloochening
Sorry, ik wilde dit niet, is wat ik dan zeg
Leven is mooi, bedacht
door een liefdevolle Vader
Ik weet het, en geloof het
maar wat als ik het kwaad benader?
Dan slikt het me in
Duisternis rondom mijn hele zijn
Geen licht, geen weg meer terug
En alles wat ik hier voel is de pijn
De pijn van zonden
grote fouten steeds weer gemaakt
En maar blijven zeggen
Dat echt niets mijn raakt
Ik haat hoe ik doe
Ik haat nog meer wie ik ben
Weg duister, ga weg
En ik ren maar en ik ren
Het kwaad heeft me in handen
Geboeid ben ik geworden
vastegekent aan blinde angst
en grenzeloze woede
Redt mij hier uit
Zo kan ik niet verder
Licht overwin het duister
En wees mijn redder