Leven tussen twee verschillende werelden
Jongleren met twee uitersten
Thuis couse-couse en taboes
Buiten arromi-gedrag en een feestroes
Tegenstrijdigheden elke dag
Op je hoede zijn voor wat wel en niet mag
Kiezen voor de kortste weg naar de hemelpoort
Weten je eerwaardig te gedragen, zoals het hoort
Leven op de manier waarop je bent opgevoed
Zorgen dat je niet door de verkeerden wordt beïnvloed
Andermans mening, daar lig ik niet wakker van
Maar deze indoctrinatie is meer dan ik aankan
“Wat zullen de mensen zeggen?!”
“Hoe moeten we dat uitleggen?!”
Woorden die ik dagelijks opvang
Vanaf nu kies ik mijn eigen pad ook al betekend dat mijn ondergang
Ik bewandel mijn eigen lot tegemoet
Ik geef een eigen invulling aan mijn cultureel erfgoed
Ik wil niet langer leven in een gesloten cirkel
Mijn verstikkende huid is die ik hierbij afwikkel
Het is niet dat ik wil zijn zoals zij
Maar waarom kan ik niet mezelf zijn zonder schijnheiligheid
Is het deze lang onderdrukte bekentenis
Die mij deelgenoot maakt aan mijn eigen verdoemenis?
Jij vindt dat ik eigenlijk niet hoor te klagen
Onbegrijpelijk waarom ik ineens ben losgeslagen
Materialistische objecten daarvan ben ik niet afhankelijk
Ik wil iets anders bezitten namelijk
Gevangenschap omdat je van me houdt?
Tralies blijven tralies, ook al gemaakt van goud