~~~~
Haar ogen leken water, al traande ze niet.
Haast bijna verdronken in de bol van haar verdriet.
Haar lichaam bijna doorzichtig, haast verdwenen.
In de mysterieuze mist, die plots was verschenen.
Zachtjes mee getrokken in het moeras van het verleden.
Laatste blik, laatste groet en plots was ze overleden.
~~~~
Voor al wat goed was, stond zij,
Wel uren in de rij,
Wilde graag mee doen aan goede doelen,
En zich eindelijk ook vrij voelen.
15-02-2008 Fantasy
Marousia: | Vrijdag, februari 15, 2008 21:45 |
Heel mooi verwoord zou een keiharde werkelijkheid kunnen zijn. Liefs van Marousia | |
Windwhisper: | Vrijdag, februari 15, 2008 16:45 |
er staat fictie verders is het goed verwoordt Lieve groet Cobie |
|