waarom ik leef vraag ik me daglijks af
ik vraag me af waarom ik wordt gestraft
wat is de reden dan ik zoveel leid
zoveel stress en pijn tegelijk.
ik snap niet waarom ik leef
wat is hetgene waar ik om geef.
ik weet niet waar ik naar streef
ik weet gewoon niet waarom ik het allemaal beleef.
het is niet te verklaren gevoelens uit het niets
is het iets wat ik niet kan zien.
de tranen komen zomaar uit het niets
ze blijven lopen zonder reden
al het moois plotseling verdwenen.
het maakt me kapot
het vreet aan me
ik voel me altijd rot
het is focked up
ik zit locked up
in mijn eigen gedachtes
verdwalen in lange paden
die me constant achterna jagen.
waar komt het gevoel vandaan
ik kijk elke avond huilend naar de maan
denkend of er een betere leven zou bestaan.
komt het ooit nog goed
je weet niet wat het met me doet.
vele dagen gaan voorbij
zonder enige besef over het leven.
het zal me nooit worden gegeven.
ik leef in het duisternis
maar wil in het licht lopen
het enigste wat ik kan is hopen
ik kan het niet kopen.
laat me het geluk vinden
al er geluk bestaat
laat me iemand beminnen
die er altijd voor me zal staan.
help me om mijn leven te kleuren
ik zal dan niet meer zeuren
ik beloof het je,
geloof me.
ik heb spijt van het bestaan
wat is het reden dat ik hierop aarde sta.
anders laat me gewoon gaan
daar waar het leven maar 1 ding kent
iedereen gelijk geen onderscheidt
de plek waar iedereen zichzelf kan zijn
waar je de eeuwige rust vindt.
laat me naar die plek gaan
leidt me naar het licht
laat me gaan, ik smeek je laat me gaan....