vervaagden zij en verdwenen
 
langzaam in het zand van de woestijn
waar ik alleen in de wijde leegte
naar het niets staarde in de hoop
een weg te vinden om te belopen,
 
doch, enkel verscholen paden liggen
voor mij die niet zichtbaar lijken te
willen worden ondanks ik ploeter en
zwoeg, toch graaf ik niet diep genoeg..
 
in mijzelf, zo ik sta gestrand.
 
 
 
Geschreven door
Disgusting Beauty
Reacties op dit gedicht
Disgusting Beauty vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

lexx: Woensdag, februari 27, 2008 21:16
Ja :D bij mij moet je zijn voor goeie raad ..mja.

lexx: Woensdag, februari 27, 2008 21:15
ik ook :) geeft toch niets, maken we binnenkort de balans op en schieten onze hersens eruit. no problemo. kus.

Over dit gedicht
Auteur:  Disgusting Beauty Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  27 februari 2008
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.