Het hert dat overstak op de provinciale weg
voor C. en ook Max
Daar sta je dan
samen
aan de rand van je toekomst
wetend dat het nooit
maar dan ook nooit
ook maar iets van vroeger zou kunnen zijn
stil sta je
aan de rand van de afgrond
samen
maar toch alleen
er wordt gelachen
maar in zekere zin
is het met kiespijn
zonder fantasie
het zal wel
wordt gedacht
onuitgesproken,
rijd je verder
Lieve C.
waar zou ik zonder jou zijn
en zonder Max
was ik helemaal nergens .