Toen de dieren nog konen spreken
leek het erf wel een marktplaats
de hond vroeg aan elke bezoeker
mag ik je paspoort zien?
niets aan te geven?
pikkend en hakkend naar voeten
roepend, pas op hier de kuisploeg
de ganzen in ganzenpas
spraken en roddelend over eieren
die van ons zijn de grootste en de beste
de parelhoenders lachten iedereen uit
ze hebben lak aan discipline
roepend, hier is de infanterie
tokkelend op de kooidraad
terwijl de varkens elkaar verwensten
voor vuilaard en kakmadam
achteraan op het weiland
als edelen uit de stad
de boer vergat zowaar te werken
zittend op de dorpel, riek in de grond
dan werden de gesprekken fluisterzacht
verschrikte ogen knipperden snel
en gedichtjes van medeleven opgezegd
ela
De kleine Vos: | Vrijdag, maart 07, 2008 16:42 |
met humor gelezen lieve groet sonja | |
erje: | Zondag, maart 02, 2008 11:28 |
nou dat liegt er niet om, mooi neergezet je kunt je melden bij de fabeltjeskrant groet Ronny |
|
CBR: | Zondag, maart 02, 2008 11:18 |
:)Knap en mooi geschreven. liefs cbr |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, maart 01, 2008 09:21 |
joh zielig het eind dan he!Maar wat mooi en spannend om te lezen lijkt wel een sprookje en je kunt er van leren goed gedaan |
|
lommert: | Zaterdag, maart 01, 2008 08:48 |
prachtig schrijven...genieten is dit;) stevige groet willem |
|
Windwhisper: | Zaterdag, maart 01, 2008 04:04 |
een echte dierenfabel, met interesse gelezen lieve groet Cobie |
|
Hieronymus: | Zaterdag, maart 01, 2008 00:45 |
Ja, sprekende dieren, domme mensen. Sprookjesachtig gedicht moet ik zeggen. Ronny. |
|