De droom
De droom
Het huis was leeg en toch...
was daar ineens dat kind.
Het kon nog amper praten en
nooit had ik het eerder gezien.
Pas nu, voor het eerst, zag
ik dan dat kind en nam het
voorzichtig in mijn armen.
Stil hielden wij elkaar vast.
Voor de eerste keer begon
dat kleine kind te huilen en
na al die kille jaren, zag ik
toen ineens...mijzelf terug...
© sjoerd haxe
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sjoerd haxe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||