Bezonnen hart…
Doe stralen schijnen en blinken
glanzen schitteren en glimmen
cirkels stippen en lijnen
duisternis schaduw en schimmen
terugkomen en weer verdwijnen
Zo is 't leven
tot sterven aan toe
als de sterren
in geheel
't heelal
Vallen en opstaan
bergen beklimmen
rennen vliegen zwemmen
krabbelen kruipen en klauteren
door droefenis van 't dal
Mens wat zult gij versteld geraken
zodra je de wereld laat zien
dat jij hen versteld kan laten staan
eigen innerlijke kracht kan maken
pak het zonder meer
met beiden handen
De kleine Vos: | Woensdag, maart 19, 2008 16:26 |
fijn om te lezen lieve groet sonja | |
ManicManja: | Dinsdag, maart 11, 2008 22:13 |
:-) doet me goed, dank je x | |
nana: | Dinsdag, maart 04, 2008 23:04 |
jaaaa... en amen :) vallen en opstaan en vallen en weer opstaan.. innerlijke kracht ;) prachtig geschreven! liefs nana |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, maart 04, 2008 23:00 |
eigen innerlijke kracht laat bergen neervlijen en doet dalen stijgen ... heerlijk geheel van schrijven! liefs kerima ellouise |
|
lommert: | Dinsdag, maart 04, 2008 22:46 |
ik lees maar voor mezelf: plukken de dagen...kaal willem;)...goed schrijven stevige groet willem |
|
Artifex: | Dinsdag, maart 04, 2008 22:39 |
Wat een heerlijk positief en energiek geheel! Liefs, Artifex. |
|
Marousia: | Dinsdag, maart 04, 2008 21:58 |
Het leven is allesomvattend, geboorte, leven en dood en de levenscyclus vangt weer opnieuw aan. Prachtig gedicht. Liefs van Marousia | |
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 maart 2008 | ||
Thema's: |