ze sprong uit de schaduw
de rand van de foto
een priemend straal
van een vroege lente zon
trof schuin het beeld
bijna was ik er voorbij
ik stokte, kneep mij ogen
een vergeten wereld stond op
gelukkig was er de tafel
het woelde in mijn hoofd
voelde armen om mij heen
fluisterwoordjes zoenden mij
de harde schoolbank werd donzig
zij naast mij, ’t was een speeltuin
huppelend door het bos huiswaarts
een leven als snoepgoed
tot haar vertrek naar Parijs
nooit huppelde ik nog door het bos
ela
Elenore De Groote: | Donderdag, april 24, 2008 12:18 |
Wat een gemis en zulke warme gedachten, om te strelen. Door het bos hupppelen is zalig! :):):) Liefs, Elenore xxx |
|
Hilly N: | Zaterdag, maart 15, 2008 10:03 |
Toen was er het missen als ik het goed lees. Lieve groet, Hilly |
|
lommert: | Zaterdag, maart 15, 2008 09:34 |
ik zie het voor me.....;)...goede morgen met een stevige groet van mij willem |
|
Windwhisper: | Zaterdag, maart 15, 2008 00:38 |
toch lees ik je ook met een warme glimlach...huppelend door het bos lieve groet Cobie kuzzzz slaap lekker |
|
Ludy: | Zaterdag, maart 15, 2008 00:15 |
Je trok me huppelend mee! Treffend verwoord! Liefs, Ludy |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 15 maart 2008 | ||
Thema's: |