Weer suist de zeis naar benee
Hij mist mij op een haar
een knoken hand wijd uitgespreid
Die mij zo graag wil pakken
ik vlucht weer weg in dromenland
daar ben ik eindelijk tevree
want het leven is zo uitgebreid
als een rugzak vol met zakken
ik vlucht weer weg in dromenland
Ik vecht een oorlog daar zit ik mee
terwijl ik naar het plafond staar
en door de koorts enorm lijd
mijn pyama begint te plakken
ik vlucht weer weg in dromenland