Dood gaan is niet erg
Wat nog telt
dat zijn de seconden samen
Zijn hand
die de jouwe nog drageneen stil moment
zonder vragen
k zie de dood
wanneer ik de sterielekamer binnentreed
slechts een vage blik zegt me
dat je nog leeft, je ademt minder trots
het hart dat het spoedig begeeft
eigenlijk heb ik je niet gekend
mijn woorden
waren voor jou zó onbekend
de kleuren op mijn lijf
de kabels aan mijn lichaam
waren de dingen die je stoorden
doch het sterven komt
nooit te vroeg, het kent de tijd
en kent geen spijt – dit leven
het bestaan is het karma dat je droeg
elze[ een famillie lid is ernstig ziek ]
Lia van der Fluit : | Donderdag, april 03, 2008 07:48 |
doodgaan is erg wanneer je het leven niet los kúnt laten... ;-)... sterkte,, Lia |
|
Roland Hainje: | Dinsdag, april 01, 2008 15:25 |
zo mooi, met respect en warmte geschreven, elze! * ik deel jouw mening, over het ''individuele''karma! dit karma-deze energie- zal overgaan, in de ''groepskarma'' van geliefden. ik wens je kracht en (groeps)warmte. groet, Ro |
|
moongirl1982: | Zondag, maart 30, 2008 20:32 |
heel veel sterkte... groet moongirl1982 |
|
Gert: | Dinsdag, maart 25, 2008 12:12 |
Erg mooi schrijven weer Elze. Sterkte met je familielid. Groetjes, Gert |
|
ninodepino: | Maandag, maart 24, 2008 22:40 |
...sterkte! | |
Quadesh: | Maandag, maart 24, 2008 21:58 |
pakkend geschreven. wij hebben weinig in de hand als mens. veel sterkte liefs | |
Innerchild: | Maandag, maart 24, 2008 21:54 |
Gelezen en herlezen ... van zoveel waarheid wordt een mens eerst heel klein, om daarna te groeien met armen naar de hemel gespreid. Het plaatje klopt ! |
|
Klaes: | Maandag, maart 24, 2008 20:24 |
mag ik dit vers Poëtische genade noemen? zo komt het op mij over veel sterkte groets/Klaes |
|
Marousia: | Maandag, maart 24, 2008 20:03 |
Op de eerste plaats een prachtig en machtig mooi schrijven. Nee inderdaad het sterven is niet erg, maar degene die je achterlaat hebben een onmens gemis. Toch blijf je voort leven in herinneringen. En er is immers tussen hemel en aarde meer dan men denkt. Liefs van Marousia en heel veel sterkte lieve Elze. Liefs van Marousia XXXX | |
Jan van Dord: | Maandag, maart 24, 2008 19:37 |
Alleen jij kunt zoiets beschrijven, op een zo aparte manier!!! heel erg mooi !!! jn |
|
erje: | Maandag, maart 24, 2008 17:39 |
de dood in ogen zien is erg verdrietig maar soms is het beter dan iemand te zien lijden samen moet je de pijn dragen, ook dat lukt jullie wel een mooie foto van jezelf al hou ik zelf niet van die tattoes groet Ronny |
|
Meijeringen: | Maandag, maart 24, 2008 16:28 |
..moechten maar meer mensen die waarheid zien ervaren.. dan konden zij een andereen zoveel nog leed besparen.. graag gelezen rijker wordend..liefs |
|
Peter van Tiel: | Maandag, maart 24, 2008 15:13 |
Prachtige woorden beste Elze. De ernstig zieke wens ik veel sterkte, en ook jullie natuurlijk. Groetjes van ons. Peter. |
|
switi lobi: | Maandag, maart 24, 2008 12:43 |
Ik voel volledig met je mee, het is zo helemaal de prachtige mens die ik ken. Maar toch voelt mij, mijn meisjes sterven als veel en veel te vroeg -begrijp je? Dikke kus en sterkte, lieve elze. switi lobi |
|
Free@Bird: | Maandag, maart 24, 2008 12:38 |
Erg mooi geschreven Elze! liefs, kerima |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, maart 24, 2008 12:12 |
tjonge......ben stil | |
Will Hanssen: | Maandag, maart 24, 2008 11:51 |
Wat schrijf je dit toch weer in mooie woorden Elze....... in stilte gelezen! Ik wens jullie veel sterkte en kracht. Liefs, Will |
|
sunset: | Maandag, maart 24, 2008 11:43 |
Welk een treffende tonende poëtische verwoording weer door jou. Chapeau. Warme vriendschappelijke groet, sunset |
|
Bokkie46: | Maandag, maart 24, 2008 11:33 |
Ons lichaam afgeven klinkt beter in mijn oren...omdat ik niet dood ga.Mijn zieleke leeft verder.Liefs bokkie |
|
Windwhisper: | Maandag, maart 24, 2008 10:57 |
Eeven een moment van bezinning, de dood naderbij zien te komen, wat een sterk gedicht, ik wens jou en iedereen de kracht om mee te dragen lieve groet Cobie Kuzzzz |
|
vat: | Maandag, maart 24, 2008 10:57 |
heel indrukwekkend geschreven en toch sterkte | |
anneke van dijk-ploeg: | Maandag, maart 24, 2008 10:53 |
de foto maakt het gedicht nog indrukwekkender! jammer dat je elkaar niet echt gekend hebt en dat van jou alleen de buitenkant gezien en beoordeeld wordt.. de dood is een drempel naar eindeloos bewustzijn hopelijk wordt eens het karma omgezet in dharma liefs, namaste, anneke |
|
arie: | Maandag, maart 24, 2008 10:29 |
indringend en liefdevol is jouw schrijven, herkenbaar ook.. Liefs, arie |
|
verhavert: | Maandag, maart 24, 2008 10:21 |
sterke laatste strofe prachtig gedicht liefs martine |
|
lommert: | Maandag, maart 24, 2008 10:20 |
indringend Elze...niet aan te ontkomen...ik doorvoel en weet..en zat vanmorgen nog aan mijn jongste zusje te denken...zij was te jong..in mij ogen..en ja ik ben een Lentekind....een echt;)begin april stevige groet van mij willem |
|
Hilly N: | Maandag, maart 24, 2008 10:19 |
Je woorden, ik weet wel wat je bedoelt. Maar toch ken die tweestrijd, het willen houden, niet willen missen, wat dan bijna egoïstisch voelt. liefs mooi mens, Hilly |
|
hiljaa: | Maandag, maart 24, 2008 10:18 |
verzachten mot het zijn hoor kusje |
|
hiljaa: | Maandag, maart 24, 2008 10:17 |
de moeite om dit te lezen en de foto erbij maakt het een sterk geheel ik weet niet meer juist wat ik hiervoor geschreven heb doch het sterven met de juiste persoon naast ons en de juiste woorden doet het leed verachten en hen dromen naar die betere oorden knufpaasliefs--hiljaa-- |
|
dichterbij: | Maandag, maart 24, 2008 10:08 |
de aanvaarding van wat ons allen te wachten staat mooi verwoord |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 maart 2008 | ||
Thema's: |