Tussen de zee en thuis zijn…
(reserveren is noodzakelijk)
een zandweg die de storm verder blaast
doet mij opnieuw verlangen om weer op stap te gaan
op zoek naar het leven dat ooit gelukkig leek
(mijn god ik vergat zelfs jouw naam)
gedreven door schuldgevoelens en de wil
om opnieuw van jong zijn te dromen
begraaf ik mijn slechte kwaliteiten
(wil ik weer in de rij gaan lopen)
tussen duizenden toeristen en sterren voor één dag
slijt ik mijn gedachten, verlang ik zo naar eerder
terwijl ik van jou verder dwaal
(te traag verdwijnt het verleden)
in de hardheid van de regen
steeds maar weer het slechtste zien
één open kans en dan nooit meer…
esteban 28/03/2008