Gewoon Amy: | Donderdag, april 10, 2008 21:56 |
Prachtig, hoopvol verwoordt! liefs amy |
|
memy: | Donderdag, april 10, 2008 17:16 |
jah pathos tijden vervliegen en het gevoel naar vroeger om terug te willen pakken is onmogelijk hoe moeilijk soms ook, mooi verwoord in dit gedicht, die nieuwe wateren komen er voor jou ook, je komt er wel kerel. Knuf mems | |
arie: | Donderdag, april 10, 2008 17:11 |
Positief is de instelling dat tijd nimmer stilstaat, de weg immer langer lijkt dan in vroeger dagen. Het tij breekt in golven waar de kust zich langerekt overgeeft aan de stroom liefs, arie |
|
Auteur: Pathos | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2008 | ||
Thema's: |