Ze danst weer, en speelt met het leven, net als toen,
voordat ze hem leerde kennen, haar hart verloor
en alles om hem liet draaien, ze dacht dat dat zo hoorde
- ze was gelukkig.
Ergens onderweg kwam ze de toekomst tegen,
een geplaveid pad, rechttoe-rechtaan, tot zover ze kijken kon
en ze hoorde haar hakken al eenzame stappen tikken
het geluid even medogenloos als de tijd.
Toch verdwaalde ze. In haarzelf, zoekend naar wie ze was
en aftastend wie ze worden zou, vond ze opwinding terug
verkende wat over grenzen lag, en beminde het onbekende.
Ze danst weer, en speelt met het leven, net als toen.
.