verse dauw
de zon is als 'n ademgloed
verzonken tot in alle vezel
met een stroom van bloos
dieper dan het karmozijn
pril in de ontloken roos
blad voor blad tot kelk
frêle met krulontvouw
passierijk in rondedans
zacht in wuif op de wind
beneveld met verse dauw
parels kraalt op het rood
ontroerd in ‘n lentemorgen
Gerhardus: | Zondag, september 21, 2008 23:58 |
Dit gedicht is een ode aan de zon. en deze reaktie is een ode aan jouw schrijfkunst, zeer bijzonder. | |
Yellow: | Zaterdag, april 26, 2008 14:24 |
wauw.... wat een prachtig beeldend gedicht, morgen loop ik met mijn voeten in''t ochtendgras, Y. |
|
sunset: | Zaterdag, april 26, 2008 09:26 |
P r a c h t i g! En heel graag gelezen. Liefs en warme knuf, sunset |
|
hiljaa: | Zaterdag, april 26, 2008 06:35 |
nog wat grijzig nu maar staks zal het hopelijk weer mooi weer zijn knufleifs--hiljaa-- |
|
Elenore De Groote: | Zaterdag, april 26, 2008 02:50 |
Heeeeeeeeeel mooi! Liefs, Elenore xxx | |
Windwhisper: | Zaterdag, april 26, 2008 00:22 |
heerlijk zo lentepril lieve groet Cobie slaap lekker |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 april 2008 | ||
Thema's: |