Rust
Het begon eens al lachend
Terwijl er gehuild werd in de wereld
Maar wat ik niet kon zien,
dat de wereld lachte om mij
Ik begon te wenen
Terwijl de wereld begon te lachen
Alleen zag ik niet dat de grap om mij draaide
Ik keek naar de hemel,
Intussen rolde er tranen
Alles wat ik beroer gaat stuk
Langzaam sterft alles af
Iedereen om me heen draait er om heen
Dit leven is een ware hel
Deze avond wil ik alleen zijn
Niet dat ik eenzaam wil zijn
Een lach een goddelijke lach
Rust daar had ik aan gedacht