Nooit wordt het meer winter in mijn hart
laat de sneeuw vallen op de bomen
laat haar mijn gedachten verdoven maar
nooit wordt het meer koud in mij.
Ik zal je nooit meer toelaten
nooit meer luisteren naar jou,
naar gezeur over maskers die toch
niet bestaan, of nooit bestaan hebben.
Ik weet hoe ik me opstel, geloof me maar.
En ik weet wat ik nu gekozen heb.
Aan jou hoef ik nooit, nooit meer te denken
en ook aan wat je me deed nooit meer.
Jij leeft niet meer, niet meer voor mij
Dit is mijn afscheid, afscheid van jou.
Dag lief dag lief, dag Jij-Voormalig-Lief.