Scherven brengen geluk

Mijn woede

ongelofelijk

maar diep van binnen

dus ongekend

Moest ergens mee gooien om af te koelen dit maal heeft niets m’n arm geremd Een nog groot genoeg stukje van mijn toch al gebroken kandelaar werd mijn slachtoffer want scherven brengen geluk Oppakken en laten breken met té grote verleiding tot gevolg; ik pakte ’n stuk Nieuwe sneeën op m’n polsje dit maal een flinke drup gevolgd door een boel andere shit, dit werd een moeilijkheid Nog een kwartier dan zou m’n vriendje komen ’t moest snel stoppen te bloeden want moest nog wat doen voor die tijd Op zoek naar iets om het te stelpen het werd een papieren zakdoek vol doekje er omheen dan maar polsbandje zou de rest bedekken Niemand gezien niemand gemerkt wel ging helaas ‘t korstje weer stuk En nu zit ik met verlangen want het was zo rustgevend ja, scherven brengen geluk

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Zondag, juni 01, 2008 18:30
Je gaat me niet wijsmaken dat je het zelf gelooft; zelfverminking is als een drug: verslavend en uiteindelijk dodend. En het heeft nog nooit de oorzaak van de pijn (of woede) weggenomen. Groetjes, sunset

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: maneschijn
Gepubliceerd op: 01 juni 2008
Thema's: [Verslaving] [Verlangens] [Verdriet]