Alle vlinders zitten opgesloten in een kooi dat in mijn buik gevindt.
Ze flatteren rond, dansen en dagen elkaar uit.
Zoals een trotse vogel die een
vrouwtje versiert met zijn schitterende veren en flexiebele beweging,

Telkens ik hem zie of hoor zijn naam uit iemands mond ontsnappen, wordt er een glimlach
van liefde op mijn mond getoverd,
Ik word telkens overspoeld door een tegenstromende rivier van miljoenen vlinders,
die een race met elkaar houden, wie om ter snelst de finish zal bereiken.

Verliefdheid,
dat is de reden om dagen, maanden, weken en jaren met gesloten ogen te overleven, liefde maakt je blind zoals oude spreekwoord wordt naar boven gedreven.
Al die datums waarop toevallige gebeurtenissen worden op toevallige momenten afgespeeld.
Het staat vast in de ziel gekerfd.
Voorgoed.
Al deze momenten zijn grote waardes van geluk en haat,
Het is zo strijdig als contra ontmoet pro, de lust overwint natuurlijk alles...
En zo zweef ik tussen 2 cathegorien, ik ben een middellijn van contra en pro.

Die ene persoon kan me zo gek krijgen dat ik rare dingen begin te doen, waarop ik nooit zou opgekomen zijn om ze te voldoen , van gedachten tot de realiteit van nu.
Laat staan eraan denken of ze te bedenken, zal mijn hoofd zo kraken als afgekoelde lawine, dat ooit heet was.
Vol passie en dreigement.

Mijn hoofd word overgespoeld door verschillende klanken en geluiden die ik opsorbeer in mijn gedachten.
Klanken en worden die bezitten waardevolle en unieke emoties, die je voor geen geld kunt klonen.
Part van opgesloten vlinders speelt er een grote rol van emoties en twijfelgevoel, ze manipuleren al dat gevoel,
Telkens ik zie zijn gezicht dat wordt versierd door zijn haar die geleidelijk voor zijn ogen valt,
het is een diep bruine ophulsel dat laat iemand zijn persoonlijkheid spreken zowel ogen, maar ogen is een andere verhaal.

Ogen die ik telkens zie, daalt mijn moed om binnen in te kijken
de twijfels duiken weer op...
als ik in zijn ogen binnen kijk zal ik de geheime passie zien voor iemand anders die zijn hart snel doet kloppen,

Moed zakt meer en meer, totdat het grond zal bereiken
Als ik in zijn chocolade bruine ogen die worden met zoete honing verlicht kijk, ben ik bang, als ik ze binnendring zal alles met een vage waterkwaks verdwijnen,
een vleugje morphine erop gegoten en met een ogenblik gooi ik een brandende lucifer erin,

want het is waarschijnlijk een of andere droom.