vreemd
het niet snappen waarom
steeds weer een breuk
waarom?
ik geloof in knokken voor iets
maar jij?
ach ik weet het niet
dat is juist het probleem
we weten het niet van elkaar
die stilte
al lang geleden
uit elkaar
het was kort
maar toen ik jou zag staan
wou ik jou nooit meer laten gaan
vaak geprobeerd
niet altijd goed
maar toch
op mijn manier
heb ik geknokt
mei 2001 een mooi dag
ik wou dat ik het herbeleven mag.
ik weet
die dag komt niet meer
ik ga verder
maar het doet mij nog steeds heel veel zeer
zelfs na al die tijd
kan ik mijn verdriet niet kwijt
jij bent nooit uit mijn gedachten
geen enkele dag
verdomme meid had op mij gewacht
had een stap gezet
een woord
een gebaar
we hadden een weg gevonden
maar ja,
wat ik ook schrijf
wat ik ook doe
jij komt niet meer naar mij toe