ik probeer mijn hoofd helder te krijgen,
wil graag praten maar blijf zwijgen,
kan het echt niet onder woorden brengen,
wat ik voel twee gedachtes in 1 mengen,
het ene moment denk ik zus dan weer zo,
mijn leven zonder gelul,is een rotzooi,
voel me opgesloten in een kooi,
ben bezig met het ontsnappings plan,
maar god het duurt zo lang,
dat maakt mij tergelijke tijd bang,
heb me er zelf ingebracht,
en zo als vele zeggen mijn straf,
of een les voor een nieuw begin,
ben ik hier uit wil ik er nooit meer in,
en met er in bedoel ik de schuld,
de schuldt die ik heb is mijn eigen schuldt,
ik wil samen wonen met mijn meid,
maar al te graag maar zit nog verwikkeld in een strijd,
damn ik sta echt goed rood,
wil niet meer terug naar de goot,
kan het niet nog eens aan dat wordt mijn dood,
je wilt van alle dingen doen,
maar het kan niet want je hebt geen poen,
dat doet zeer,
gedachten gaan wreed te keer,
eigelijk ben ik een verliezer,
maar ja in dit leven heb je niks te kiezen,
hoe je het went of keert we zullen allemaal verliezen,
en dat is de waarheid no doubt,
op het eind van de rit zijn we allemaal steenkoud,
maar wil eerst alles weer goed doen en op het laatst fout..