Escape,
met pijn denk ik aan die tijden
hoe ik zoals haar werd
slecht gevaarlijk en onhandelbaar
ik deed dingen die normaal,
nooit in me op zouden komen.
langzaam werd ik zoals haar,
haar persoonlijkheid groeide in mij
terwijl ik het niet in de gaten had
werd ik langzaam een monster.
ik denk nu aan die tijd,
hoe iemand mij eraan herinnerde
hoe ik eerder was, en hoe ik nu werd
ik voelde me kapot, zo slecht van binnen
al die slechte dingen die ik had gedaan
die kon ik niet meer bedwingen!
nu ben ik opgelucht,
dat alles weer normaal is,
ik ben mezelf, en blijf mezelf
maar toch, denk ik met pijn aan die tijd
en het allerliefste,
zou ik op de escape knop willen drukken,
en alles snel vergeten