Lichtgoten
Geheimzinnige glooiing van noorderlicht
fluisterde reeds bevrijding,
lonkte in onstilbaar verlangen
naar het oneindige;
kosmische materie, die
haar licht wierp door
open zielsramen, en
mijn naam schreef in
een ruimte zonder
tijd en besef;
lichtgoten rees ik tot
de sterren en verder; naar
het goddelijke
-mijn bestemming-
waar mijn verloren eenvoud
rustte in de schoot
van
gekleurde zachtheid
des noorderlichts.