Liefde is de reden,
zijn hoofd op een zilveren schaal werd aangeboden.
Twee naties elkaar decimeren
voor een glimp van hare mooie ogen.
Het bittere gif op zijn lippen brandde ,
in vertwijfeling nooit zijn hart haar toe te horen .
Liefde is de reden,
waarom van hoge kliffen de diepte werd gekozen.
Helle krochten en vreemde exotische oorden,
met gevest in de hand, bloeddorstig werden ingenomen,
en zo uit die zilte der navrante tranen,
hemel verscheurende oceanen zijn geboren .
Liefde is de reden,
waarom in stilte men wreed werd verstoten
uit klaterende geluiden van lachen en vreugde.
Hoe gekleurde bladeren de plek van de gehangene bedekte
die hun beider naam voor eeuwig in die boom kerfde.
Zo de weg leeg en verlaten laat,
naar de plaats waar hij haar hart ooit bewoonde.
Elk moment, zelfs in het duister gehuld,
zoek mijn hand met liefde gevuld ,
naar waar jij het laatste was, waar ik je heb achtergelaten,
in zoete woorden en hartstochtelijke daden.
Eén seconde je gemis en radeloosheid spoort weer aan
tot doodslag en brandschatten der mensen gedachten.
Daarvan en voor, is immer liefde, de reden drager.
... is liefde?