Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
doodlopende straat
Op een mooie dag
reed ze naar huis
Daar kwam ze de dood tegen
en die vroeg haar:
of ze mee wou gaan
of daar ging blijven staan
Ze wist niet wat te kiezen
en keek naar de zon
en moest er van niezen
Toen voelde ze trekken
aan haar hart
naar boven naar de hemel
naar onder naar de hel
Uiteindelijk viel ze
op de grond
En ‘t was daar
dat de dood
haar vond.
Reacties op dit gedicht
soetkin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Remy Kaus
:
Donderdag, maart 21, 2002 22:20
Dood zijn als je leeft, dat is de Hel. Dus kus de Dood Vaarwel, en maak je eigen paradijs, terwijl ik zachte kreten krijs.
Over dit gedicht
Auteur:
soetkin
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
21 maart 2002
Thema's:
[Dood]