Woest…….(strand zesdaagse).
De felle wind jaagt uit het zuiden
de golven bruisen woest en hoog
zoals ook heel mijn wezen woog
de pijn en die te duiden.
Een storm, zoals die binnen mij
mij overspoelde , mij belastte
terwijl ik in het duister tastte
maar deze storm maakte mij vrij.
Het zwiepend schurend zilte zand
schuurde de zorgen uit mijn leden
de regen stroomde en het heden
nam mij als klein kind bij de hand.
’t Aanschouwen van de macht des Heren
deed ook ’t verkeerde en de pijn
zoals die ingekapseld zijn
verdwijnen….en ik mocht Hem eren.
Dit stappen in Gods krachtenveld
maakten mij rein in mijn gedachten
zodat ik ’t goede mag verwachten
en is in Hem het leed geveld.
th.