ik wilde eens weten, hoe is was
en wie ik nu eindelijk zou zijn
dus ging ik vragen als maar door
maar antwoorden werden niet gehoord
dus moest ik verder blijven zoeken
om te kunnen ontdekken, wie ik was
nu weken, maanden, gaf ik het zoeken op
tot er plots een geest sprak: sta op en ga verder
zo ben jij niet geboren om je te laten
gaan, en niet meer door te gaan tot je
heb gevonden wat je het hebt gevonden
ik sprak hem toe: maar ben zo moe
weer richtte de geest zijn licht naar mij
en sprak mij vervolgens streng en kordaat aan:
jij gaat op staan ik zal je helpen lijden
tot jij heb gevonden wat je zocht tot dan blijf je zoeken
als ik dreigend neer gevallen sprak hij mij
weer toe: sta op en wandel verder
opgeven is niet aan jou geven, jij bent
een wilde tijger die zijn streken kent
ik keek iets of wat angstig toe
en sprak: jij geest van mij
hebt gelijk ik ga het halen
en ga mij zelf voor eens en altijd ontdekken!