lommert: | Donderdag, augustus 07, 2008 11:33 |
droefmooi schrijven ...dat verleden vaart wel mee...niet in blijven ''dobberen'';) liefs weer willem |
|
Leon Willems: | Donderdag, augustus 07, 2008 09:40 |
Eenzaamheid is een grote kwaal, maar ga er nooit mee aan de haal! | |
Yellow: | Donderdag, augustus 07, 2008 09:09 |
Je mag jezelf niet ophangen aan het verleden want vreugde of pijn van toen worden versterkt in je dromen en dat kan je erg naar beneden halen. groetjes, Y. |
|
less - no more: | Donderdag, augustus 07, 2008 08:34 |
uitgevaren? is er zulke dreiging dan, dat zelfs de ratten het schip verlaten? blijf jij maar aan boord, stap er niet af, er is een ''thuishaven'' waar je verwacht wordt. liefs Jan, goeden morgen. nb. een reactie is nu binnen hoor ;) |
|
peter1: | Donderdag, augustus 07, 2008 07:30 |
heel mooi ,weer prachtig weergegeven | |
vat: | Donderdag, augustus 07, 2008 07:11 |
mooi geschreven, maar stuur ipv drijf :) | |
Windwhisper: | Donderdag, augustus 07, 2008 06:26 |
al lijkt de hoop vervlogen, geloof me er zijn altijd weer reddingsboeien....kleine bakens in de zee die leven heet Lieve groet Cobie Goede morgen barbara Kuzzz |
|
inco: | Donderdag, augustus 07, 2008 02:22 |
toch blijven hopen,weet niet wat en hoe je verdriet is, maar proef eenzaamheid.weet dat er veel mensen zijn die jou aandacht waarderen. liefs inco |
|
wijnand.: | Donderdag, augustus 07, 2008 01:04 |
sterk | |
Fata Morgana: | Donderdag, augustus 07, 2008 00:49 |
Zolang er nog een bodem inzit moet je blijven uitvaren, zonder koers, je maar laten drijven op de stroom, zelfs zonder reddingsvest, zolang de hoop maar niet strandt...mooi verwoordt dolfijntje, zilte Fatakus | |
ela: | Donderdag, augustus 07, 2008 00:39 |
Intrigerend gedicht. ela |
|
switi lobi: | Donderdag, augustus 07, 2008 00:37 |
Hoop werpt reddingsboeien uit op momenten dat je het niet verwacht... Dikke kus, switi lobi |
|
Auteur: Littledolphin | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 augustus 2008 | ||
Thema's: |