Maastricht
De eerste zonnestralen
Beschijnen de nog verlaten terrassen
Nog even vroege ochtendstilte
Verdreven door de eerste gasten
Sint Janstoren in bloedrode pronkenpracht
Sint Servaas ernaast in middeleeuwse almacht
Het Vrijthof met een statige platanenrij
Perroen, kiosk, zaate hermenie
Onze Lieve Vrouwe kerk met het zoete beeld
Kaarsen branden voor mensen met hun kleine leed
Grote Staat, winkels gooien deuren open
Stadhuis, het carillon laat vrolijke noten klinken
Markt met viskraam, loempiakar en friture Reitz
De oude Maasbrug scheidt twee stadsdelen
En tussenin blinkt moeder Maas in grandeur
Ach Maastricht, ik herken je in geur en kleur!
Reacties op dit gedicht
| conan: | Vrijdag, augustus 08, 2008 17:04 |
| mooie hommage aan die stad, waar ik zo vaak kom, en waar ik mij thuis voel, soort eind-middeleeuwse grandeur, met al die bourgondische sfeer... de geur van lekkernij en overvloedig eten... groetjes conan*** |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, augustus 08, 2008 15:00 |
| een mooie ode aan Maastricht! Het is er heel gezellig! liefs, kerima ellouise |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, augustus 08, 2008 13:56 |
| wonder mooie stad...ik zag die eens met eigen ogen lieve groet Cobie |
|
| switi lobi: | Vrijdag, augustus 08, 2008 13:35 |
| Heerlijk beschreven... liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Leon Willems | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||